Flat Earth is geen complot

Vrij vertaald uit: Flat Earth is Not a Conspiracy Theory – Eric Dubay

De Platte Aarde wordt wel eens beschouwd als de grootste complottheorie aller tijden. Het is door de eeuwen heen belachelijk gemaakt, weggestopt of verborgen gehouden. Het is een wereldbeeld wat ouderwets en onwetenschappelijk zou zijn, maar als je naar de natuurkundige feiten kijkt dan is het tegenovergestelde waar.

WATER

Het is namelijk een feit —en geen complot— dat water in een container aan de bovenkant altijd een recht vlak vormt. Dit kunnen we observeren in een beker, een afwasteil of een badkuip. Maar ook in een vijver, meer of oceaan. Daarentegen is er geen bewijs dat grote hoeveelheden water op de één of andere manier kan vastplakken aan een bal. Het buigt ook nooit mee met de ondergrond waarop het rust. Nergens kunnen we dit binnen de natuurkunde observeren of waarnemen. Laat staan dat we dit herhaaldelijk kunnen testen of meten. Omdat het grootste deel van de Aarde bedekt is met datzelfde water, is het onwetenschappelijk om te stellen dat de Aarde een gigantische bol is met oceanen die om de Aarde meekrommen.

HORIZON

Het is een feit —en geen complot— dat als je 360 graden om je heen kijkt, ongeacht welke hoogte, je altijd een kaarsrechte horizon waarneemt. Nergens zie je enige kromming van dr aarde. Alle weerballonnen, raketten, vliegtuigen of dronebeelden laten in iedergeval deze kaarsrechte horizon zien. Zelfs op 35 km hoogte. De enige manier waarop we een kromme horizon waarnemen is als we door een fish-eye lens kijken. Of als je door een raam van een vliegtuig kijkt die gebogen staat.

Het is ook een feit dat de horizon op ooghoogte blijft wanneer je hoger komt. Dus je hoeft nooit naar beneden te kijken tijdens het stijgen. De horizon blijf je altijd zien. Als de Aarde een bol zou zijn, ongeacht hoe groot, en je zou in hoogte toenemen dan zou de horizon gefixeerd moeten zijn. Dat betekent dat de waarnemer dan steeds meer naar beneden zou moeten kijken om de horizon te blijven zien.

WERELDRECORD LANGE AFSTANDSFOTOGRAFIE

Het is een feit —en geen complot— dat we in staat zijn om voorwerpen te zien op lange afstanden. Afstanden die op een bolle Aarde met een straal van 6371 km onmogelijk zouden zijn. Het is een feit —en geen complot— dat we vanaf het Italiaanse plaatsje Genoa net iets boven zeeniveau op helder dag de eilanden Elba, Gorgona, Capraia en Corsica kunnen waarnemen. Deze staan 130 tot 200 kilometer ver. De theorie dat de Aarde zou moeten krommen met 7,85 centimeter per km per km meten we niet in de praktijk. Als de Aarde echt een bol zou zijn met een straal van 6371 kilometer, dan zouden we bovengenoemde eilanden niet kunnen waarnemen. Ze zouden zich moeten versschansen achter een dikke laag gekromd water.

Het is een feit —en geen complot— dat het wereldrecord langeafstandsfotografie een afstand van 443 kilometer bedraagd. De foto laat zien dat je vanaf Pic Finestrelles op een hoogte van 2820 meter de gebergtes van Barre des Écrins kan waarnemen. Één van de hoogtepunten van deze gebergtes is Pic Gaspard. Die is 3867 meter hoog. Als we de kromming zouden berekenen, en we dus zouden aannemen dat de Aarde een bol is, dan zouden we Pic Gaspard langerna niet kunnen zien. De top van de berg zou 1000 meter onder ons zichtlijn liggen.

POOLSTER

Het is een feit —en geen complot— dat de poolster gedurende de nacht, voor zolang we hem kennen, altijd boven de Noordpool te vinden is. Duizenden jaren hebben schepen hierop genavigeerd. De Noordelijke Poolster verplaatst zich nooit. Dit is natuurkundig observeerbaar, door iedereen herhaaldelijk te testen en te meten (repliceerbaar). Nacht na nacht, jaar in jaar uit en door de eeuwen heen staat hij altijd op de zelfde plek. De andere sterren blijven gefixeerd ten opzichte van elkaar, in een constellatie draaien, perfect om de noordelijke poolster heen. Maar het is niet observeerbaar, niet demonstreerbaar en niet repliceerbaar om te claimen dat 1000-den jaren geleden de noordelijke poolster wel heeft bewogen, en dat vroeger een andere ster het middelpunt van de draaiing was, of zal worden.

Ook is het niet waarneembaar, onmeetbaar of controleerbaar en dus een onwetenschappelijke theorie om te claimen dat de Aarde om zijn as draait met 1670 km/uur rondom de evenaar, terwijl hij ook nog eens om de zon heen draait met een snelheid van 107.200 km/uur. Het hele denkbeeldig zonnestelsel zou ook nog eens met 800.000 km/uur door de Melkwegstelsel heen razen. En vergeet niet dat deze fictieve Melkwegstelsel nog eens met circa  470.000 km/uur richting Andromeda (buurman-melkwegstelsel) vliegt. Deze beweging observeren we niet, voelen we niet, meten we niet en kunnen we ook niet met repliceerbare experimenten bewijzen. Maar wanneer we naar startrails kijken en we zien een bewegingsloze Poolster, bewijst dat, dat de sterren over de aarde heen draaien en de aarde zelf niet draait.

Als de Aarde echt een gekantelde, wiebelende, rondtollende ruimtebal zou zijn, waar vanaf we observeren, dan zou het patroon van de sterren spiraalvormig zijn. De sterren zouden telkens verschillende richtingen in moeten gaan en elke nacht zou er weer anders uit zien. Sterrenbeelden zouden nooit kunnen bestaan, op een draaiende Aardbol.

Dit is slechts een korte introductie op de vele andere observeerbare test-bare proefherhaaldelijke wetenschappelijke feiten over onze vlakke Aarde. Een werkelijkheid die zo is weggestopt, onderdrukt en belachelijk is gemaakt ten voordele van de niet waarneembare, testbare, repliceerbare en dus onwetenschappelijke theorie dat we op een gekantelde rondtollende wiebelbol leven.